Met de kajak door Nederland

Rijswijk - Noordpolderzijl,
12 augustus t/m 2 september 1994

Zaterdag 12 Augustus 1994 (Rijswijk - Zevenhuizen; 31 km)
Om 09:15 uitgezwaaid door mijn broer. In één stuk door naar de Bergsluis (op 17 km). Tegen 12:00 uur geschut. Tot nu toe veel wind in de rug. Het is erg stil op en langs het water. Pas op de Rotte is het landschap en de waterkant interessant. Op de Rotte meren staat flink de wind. Ik blijf onder de beschutting van de rietkragen varen. Ik heb woeliger water meegemaakt, maar het voelt door de windstoten toch onwennig aan. Omstreeks 14:30 bij de Zevenhuizense verlaat. Het schutten kost F. 5,50. Maar aangezien er geen enkel ander schip te bekennen is besluit ik maar te 'klunen'. Het karretje werkt perfect. De kajak is erg zwaar uit en in het water te tillen. Een kwartiertje later ben ik op de eindbestemming van vandaag: kampeerterrein Zevenhuizen. De overnachting kost F. 11,50. Vandaag dus met slechts één korte pauze 30 km afgelegd.

Zondag 13 Augustus (Zevenhuizen - Hekendorp; 27 km)
Om 08:45 vertrokken. Omstreeks 10:30 bij de sluis naar de Hollandsche IJssel. De ringvaart van de Zuidplaspolder die er naar toeloopt lijkt wat in onbruik geraakt. Maar er zijn twee aquaducten over de snelweg in opgenomen. Het waterpeil van de Hollandsche IJssel is op dit moment van de dag wel 3 meter hoger. Het is blijkbaar vloed. Het stukje Hollandsche IJssel lijkt tot Gouda nog een echte rivier. Bij Gouda is veel industrie. De Waaierschutsluis staat open en ik heb stroom mee. Hier de eerste pauze gehouden na 3 uur. Het varen gaat steeds beter (ongeveer 6 km per uur). Nog even een zwerfkat gevoerd met stukjes krentenbol. Om 14:00 al aanwezig op de camping in Hekendorp. In de namiddag nog even met een lege kajak naar Oudewater gevaren.

Maandag 14 augustus (Hekendorp - Bunnik; 45 km)
Oorspronkelijk had ik voor vandaag slechts een kort tochtje naar IJsselstein gepland. Om 12:00 al in IJsselstein. Ik besluit door te varen tot in ieder geval na Utrecht. Voor het eerst het Amsterdam-Rijnkanaal overgestoken. De eerste 'rivier' die een qua omvang een beetje lijkt op de Rijn. Ruw water en gelukkig op zondag weinig beroepsvaart. Kajaks mogen, dacht ik, uitsluitend kruisen; het kanaal zelf is taboe voor kajaks. In de grote sluizen ben ik een bezienswaardigheid. Ik lig tussen jachten en speedboten. Eenmaal weer op binnenwater ben ik de jachten te snel af. Zij moeten wachten voor elke brug, terwijl ik er onderdoor kan varen. Ook een toer door hartje Utrecht. Ik heb concurrentie van waterfietsen en huurkano's. Op de kromme Rijn is het helemaal een drukte van jewelste. Er blijkt een kano verhuur in de buurt te zitten. Mijn kruis snelheid ligt inmiddels duidelijk hoger dan die van de wandelaars. Eindelijk haal ik voetgangers in. Deze exercitie is dus goed voor de vaar conditie. De kajak is overigens kurkdroog. Het thuis gerepareerde lekje lijkt eindelijk dicht. Het is nu 19:15. Ik heb gegeten en kom tot de conclusie dat ik vandaag 45 km heb gevaren. Ik ben gevorderd tot iets voorbij Rhijnauwen. Hier is een jeugdherberg, maar helaas is geen kampeerplaats. Dus sta ik nu 'illegaal' op een schiereilandje. Morgen richting Wijk bij Duurstede; de Lek op. Het wordt tijd dat ik het thuisfront weer eens bel.

Dinsdag 15 augustus (Bunnik - Eck en Wiel; 28 km)
Bij Werkhoven moet ik uitstappen door een stel zwanen met jongen. De zwanen hadden iets te veel aandacht voor mij. Bij Werkhoven kon ik kiezen tussen zelf de sluis bedienen of over te dragen. Ik koos verkeerd door over te dragen. Het karretje werkt dus niet op een boeren 'knollenveld' met stijgingspercentage van 45 graden. Vergezeld van enige krachttermen lukt het dan toch. Bij Cothen weer zo een combinatie van stuw en sluis. Nu heb ik zelf geschut, waarbij ik de kajak aan een touwtje door de sluis heb geleid. Nu weet ik waarom er soms sluisgeld geheven wordt. Dit is vermoeiend, zeker als je dit de hele dag moet doen. Die stuwen staan er niet voor niets. Er staat zowaar stroming. Niet veel, maar toch. Het stuk vanaf Bunnik tot Wijk bij Duurstede is bijzonder mooi. Bij Wijk bij Duurstede aangekomen kom ik erachter waar die stroming vandaan komt. De aansluiting met de Nederrijn en Lek is afgedamd, maar er komt nog genoeg water door de dam. Ik heb mijn kajak over het asfalt van de plaatselijke weggetjes naar de andere kant van de dam gereden. De kade is meer dan 1 meter hoog, maar het te water laten lukt met een kleine plons. Ik had de kajak ook op een strandje te water kunnen later, maar dat werd weer klunen door een knollenveld met los lopende koeien en paarden. De Nederrijn valt reuze mee. De stroming is zwak en er varen niet al te veel binnenschepen. Ook de hekgolven zijn nog te behappen. Het 'kribbetjes' varen kan ik achterwege laten (nodig bij sterke tegenstroom). Morgen maar zien hoe ver ik kom. Leuk zou zijn Oosterbeek, want daar is weer een echte camping. Gekampeerd op camping "Vekrema".

Woensdag 16 augustus (Eck en Wiel - Oosterbeek; 33 km)
Vandaag weer een dubbele etappe. Varen van 09:00 tot 15:00 is te doen. Verschilt niet van bergwandelen. De glorietijd van de binnenscheepvaart moet voorbij zijn. Het aantal vrachtschepen is minder dan tien per dag. Mijn kajak en twee andere jachtjes lijken nietig in de enorme sluis bij Driel. Drie kwartier lang ben ik omgeven door hoge kademuren. Oosterbeek is op twintig minuten lopen van camping Rijnoever. Dus maak ik het centrum tijdelijk onveilig. Oosterbeek leeft nog steeds van WO2; alles hier heet "Airborne". Na boodschappen gedaan te hebben en het thuisfront gebeld te hebben heb ik uitgebreid bij een plaatselijke chinees gegeten; degene waar flink wat afgehaald werd. Op de camping nog een fietsende Duitser uit Keulen ontmoet.

Donderdag 17 augustus (Oosterbeek - Doesburg; 36 km)
Waarom regent het nu, net wanneer ik mijn tent wil afbreken? Ik zit met kajak jack in de boot en de regen stopt; jack weer uit. Om 08:30 vertrokken richting IJssel. Bij het opdraaien in de IJssel opeens veel binnenvaart schepen. Leuke golven. Bij nader inzien, als de schepen weg zijn, blijken het staande golven van de stroming te zijn. Gelukkig zit ik al zo zeker in de boot dat de schrik niet te groot is. Rond de kribbetjes staat flink wat tegenstroming, draaikolken, etc. Het varen is vermoeiend door de vele noodzakelijke correctieslagen. Hoe dan ook, zonder te peddelen ga ik al 4 km per uur. Nog bijna op de basaltblokken gegooid door een hekgolf. Ik zat iets te dicht bij de kant en dacht dat ik nu wel wist hoe ik met de golven om moest gaan. Voortaan iets meer uit de kant. Gevorderd tot camping "het Zwarte Schaar". Hiervoor moest ik 2 km een oude rivierarm invaren. Ik heb flink wind tegen. Vlak voor de camping loopt de kajak op keien onder water. De kajak heeft er weer een lange kras bij. De camping is er weer eentje zoals ik nu al te veel heb gezien. Voornamelijk seizoenkampeerders; terrasje, TV, schotelantenne. Als kampeerder voor één nacht ben ik een enorme uitzondering. Waarom gaat het nu net regenen als ik mijn eten kook? Het weer is winderig, voornamelijk droog, behalve dan op die momenten dat je even geen regen kunt gebruiken. Mijn kleren gewassen; kostte me F. 9,00. Vooral mijn trainingsbroek heeft een wasbeurt nodig. Die stinkt inmiddels naar alles wat ik tot nu toe aan water ben tegengekomen. Morgen naar Deventer. Ik hoop dat de camping daar nu eindelijk uitnodigt om een dagje extra te blijven, want ik ben echt toe aan een rustdag. Mijn armspieren zijn 's-ochtends het eerste uur 'misselijk' van de inspanning.

Vrijdag 18 augustus (Doesburg - Deventer; 37 km)
Ik heb net mijn tanden gepoetst of het begint te regenen, regenen en nog eens te regenen. De wind slaat de buitentent tegen de binnentent aan en het begint te lekken. Pas om 10:30 houdt de regen op. Ik besluit toch maar te vertrekken. Om 11:00 op pad, maar naar waar? Er staat een harde wind. Meestal van opzij, wat klote is, omdat ik dan veel met één arm moet peddelen en onregelmatig. Hierbij komen ook nog de correctieslagen voor de stroming. Soms heb ik de wind pal tegen (de rivier slingert). In die gevallen was het effect van de wind groter dan die van de stroming; ik drijf stroomopwaarts. Met vloeken en tieren tegen mezelf peddel ik tegen de wind. In het midden van de rivier staan schuimkoppen op kleine korte golven tegen de stroom in. Als er boten langskomen lijkt het wel alsof ik op zee peddel. Goede oefening. De beladen boot drijft gelukkig IN de golven en niet erop. Het voelt erg stabiel aan. Dan uiteindelijk toch nog Deventer bereikt om 16:30. Ik sta nu op de mooiste camping tot nu toe. Door bomen beschutte plaatsen met groot grasveld in het midden. Geen sta-caravans. De eigenaar van de camping zag mij aankomen en zei gelijk: "Ik zal je de sleutel van het kano hek geven!". Het terrein is namelijk met een hekje afgesloten aan de zijde van de IJssel. Eindelijk een camping waar het normaal is als je met een kajak arriveert. Ik heb gelijk twee dagen gereserveerd. Morgen Deventer in. Er stopt een veerpont vlakbij de camping.

Zaterdag 19 augustus
Rustdag. Dat wil zeggen de hele dag door Deventer gebanjerd.

Zondag 20 augustus (Deventer - Kampen; 52 km)
Het is windstil. Vertrokken om 08:30. Om 12:30 al bij het geplande eindpunt Veersen. Doorgevaren tot Kampen. De IJssel stroomt hier vrijwel niet meer. Nu dus weg van de IJssel, het Ganzendiep in. Om 16:00 stap ik uit bij camping Seveningen. Vanaf nu moet ik moeite doen de mensen te verstaan. Ik heb nooit gedacht dat er in Nederland zoveel zwanen zijn. Al vanaf Delft kom ik ze tegen en op de IJssel zeer regelmatig.

Maandag 21 augustus (Kampen - Belt-Schutsloot; 31 km)
Bij Belt-Schutsloot is een prachtig natuurgebied van Natuurmonumenten. Smalle doorgangen tussen onafzienbare rietvelden. Jammer alleen dat het zondag is en er nu veel motor bootjes varen. Het is een drukte van jewelste. Tig huurkano's en huurbootjes. De ANWB-waterkaart kent zijn beperkingen. Een heleboel doorgangen staan niet op mijn kaart, maar gelukkig wel op de detailkaart van Natuurmonumenten. Je kunt er dus verdwalen. 's-Avonds op de camping Belterwijde de eerste andere kanokampeerders ontmoet. Een gezin met twee kleine kinderen en een Canadese kano en kleine kajak. De jongste gaat mee in de Canadees en de ander heeft een eigen kajak. Veel mee gepraat.

Dinsdag 22 augustus (Belt-Schutsloot - Ossenzijl; 36 km)
's-Ochtends eerst van de lokale kruidenier al zijn krentenbollen afhandig gemaakt. Mijn trekkersvoedsel begint op te raken. Ook hij had geen goede aanvulling. Om 09:00 vertrokken richting Weerribben. Na volgens mij een 'verkeerde' route toch op de Beulakerwijde gekomen. Hier staat flink de wind op, zodat ik wijselijk via de oevers en wat beschutte eilandjes en een omweg toch 'over' het meer kom. Ik hoop niet dat ik vaker dit soort woelig water in mijn eentje moet oversteken. Bovendien waait het volgens mij pas windkracht 4. In Jonen, een dorp met vier huizen en een veerpont, staat een huis met het bord: "Uitspanning voor kanovaarders" in de tuin. Volgens Fred is dit een 'must' voor elke kanovaarder. Dus zit ik 11:00 aan de koffie en het gebak. Je kunt niet kiezen, want de keuze is altijd het zelfgemaakte gebak 'van de dag'. Prijs van dit alles: F. 6,00. De veerman is permanent op de koffie. Als er iemand over wil, dan moet ie bellen en dan staat de veerman even op om zijn pontje te bedienen. Volgens mij is dit het kleinste dorpje met een eigen veerpont. Via Nederland, gemeente IJsselham, naar de Weerribben; fijn dat in het kader van de EEG bij elke plaats de landsnaam staat! Ook voor de Weerribben is de ANWB-waterkaart niet veel waard. Gelukkig had ik gisteravond nog wat tips gekregen, zodat ik niet verkeerd voer. Het is een afgeplagd veengebied, waarbij het afgegraven veen gevuld is met water en nu begroeid is met waterplanten en riet. Morgen een dagtocht door dit gebied met een gekochte detailkaart à F. 7,50. Helaas zijn veel slootjes afgedamd als 'beschermd natuurgebied'. Gekampeerd op camping "de Kluft".

Woensdag 23 augustus (de Weerribben; 20 km)
Om 08:00 vertrokken voor een dagtochtje door de Weerribben. Op dit vroege uur heb ik het hele natuurgebied voor mezelf. Om 13:00 ben ik weer terug bij mijn tent. Boodschappen gedaan en daarna 'even' wat gaan pitten. Ik was blijkbaar moe, want pas om 17:30 wordt ik weer wakker. Mijn instant gerechten zijn bijna op. Dus moet ik nu improviseren met zilvervliesrijst, nasi mix en instant soep (had ik al). Het geheel smaakt net zo als de standaard pakjes. Morgen naar Sloten, via Kuinre.

Donderdag 24 augustus (Ossenzijl - Sloten; 38 km)
Vanochtend vroeg regende het dat het goot. Pas om 09:00 vertrokken. Ik ben via Kuinre gegaan, omdat dit volgens de Canadees vaarders geen hoofdroute zou zijn. Dit klopte. Weinig pleziervaart. Wel wind van opzij, wat lastiger varen is. Op het Tjeukemeer heb ik de wind gelukkig vol tegen. Hierdoor kan ik mooi in een rechte lijn naar Follega varen. Ik vaar op een gegeven moment wel erg ver uit de kant. Het is een erg groot meer. Om 15:30 in Sloten. Dit is een zeer pittoresk historisch stadje waar alles tot in de puntjes gerestaureerd lijkt. Het lijkt wel een openluchtmuseum. Ik sta op het kampeerterreintje van de haven. Ik weet nog niet wat kamperen kost, maar de eigenaar schijnt omstreeks 20:00 zijn rondje te maken.

Vrijdag 25 augustus (Sloten - Hindeloopen; 37 km)
De man van de camping moet nog steeds langskomen. Aldus gratis gekampeerd in hartje Sloten. Om 09:00 in Balk. Ik zie een ABN bank kantoor en kan geld opnemen. Eindelijk ook een supermarkt die mijn instant maaltijden verkoopt. Meteen ingeslagen voor de rest van de vakantie. De meertjes op mijn route steek ik steeds vaker door het midden over. De wind is wel zwak. Stavoren valt vies tegen. Ten eerste begint het me een partij te gieten. Gelukkig kan ik snel genoeg mijn jack aantrekken en dus blijf ik in de kajak droog. Ik moet wel even wachten met uitstappen omdat ik geen regenbroek heb. Verder niets te beleven in Stavoren. Dus nodeloos oponthoud. Verder naar Hindeloopen. Om 16:00 aankomst op de grote camping à F. 14,50. Ik ontmoet een Duitse vader en dochter die tot maandag in dit gebied gaan kanokamperen. Hindeloopen is iets minder mooi dan Sloten, maar wel interessant. Vandaag weer twee dagetappes gedaan.

Zaterdag 26 augustus (Hindeloopen - Harlingen; 41 km)
Vandaag een enerverende dag. Gisteren wilde ik eindelijk weer eens gaan wassen. Bleek de receptie om 17:00 al dicht, waardoor ik geen muntjes en wasmiddel kon krijgen. Tering, ik stink een uur in de wind in mijn trainingsbroek. Afijn om 09:00 op weg naar Workum via wat onduidelijk gedefinieerde roze watertjes op de waterkaart. Volgens de kaart gedeeltelijk zelfs onbevaarbaar. Echter zeer goed te doen. Workum lijkt niets, dus snel verder naar Makkum. Volgens de kaart geen bijzonderheden op deze route. Maar de IJskeboerenvaart is niet meer wat ie geweest is. Bij nieuwbouwhuizen is het slootje bijna volledig met riet dichtgegroeid en ondiep. Even verderop is de sloot met gaas afgesloten, vanwege muskusratten heet het. Klunen (slepen) dus. Weer even later heeft een boer zijn nieuwe bruggetje net naast de oude gemaakt, maar wel veel lager. Dus weer slepen. Verder kom ik nog in Scharneburen, Ferwoude, Gaast en Piaam. Voor enkele is het woord gehucht nog te groot. In Makkum middagpauze. Even in de museumfabriek van het Makkumer aardewerk geweest. Verder naar de eindbestemming: Witmarsum. Vlak voor Schraard kom ik ontzettend veel eendekroos tegen. Door de wind zit ik in 2 cm kroos te blubberen. Mijn peddel vangt het in volle scheppen op samen met veel waterplanten. Gelukkig is even na Schraard het leed geleden. In Witmarsum is een camping. Volgens het TKBN kano kampeerboekje ligt de camping aan het water. Dat is wel zo, maar ik moet de kajak dan eerst een steile kant optrekken, over de weg en dan nog een stukje lopen. Bovendien had de camping weer stacaravans. Ik krijg hier toch zo een gloeiende hekel aan, dat ik acuut besluit verder te varen. Harlingen is nog een heel eind, maar misschien vind ik nog een passanten haven die ook voldoet. Niet dus. Het traject dat ik vaar is nu zo uit de route, dat ik niets interessants tegenkom en pas om 17:30 onder Harlingen bij kampeerterrein "Zeehoeve" arriveer. Hier kan ik mijn tent naast de vaart opzetten, à F. 14,50. Het zit niet mee met wassen, want als ik bij de wasmachine kom heeft net al iemand anders dat ding stampvol gegooid. Na het eten heb ik dan wel alles gewassen, maar nu is de droger natuurlijk weer stampvol met de was van de voorganger. Dus schrijf ik bovenstaande maar op. Morgen een echt kort dagje. De enige camping op de route is in Ried. Daarna pas weer in Dokkum. Dus morgen met de kajak naar Harlingen, uitgebreid winkelen en dan naar Ried. Een vos gezien.

Zondag 27 augustus (Harlingen - Ried; 19 km)
Ik wil uitstappen in Harlingen. Het regent. Boodschappen gedaan, maar niet lang. Ik wil uitstappen in Franeker. Het regent. Het zou zo moeten zijn, dat wanneer ik vaar het regent, en wanneer ik uit de boot ben het droog is. Afijn, in Franeker wordt het toch nog mooi weer, zodat mijn jack uitmoet, anders krijg ik het te warm. In Ried eindelijk een 'camping' zoals het hoort. Klein haventje. Erg rustig. Mooi grasveldje en eenvoudig. Toiletgebouwtje en geen stacaravans. Bij de wandeling in het dorp kom ik pardoes nog de SRV winkel tegen en kan ik nog wat verse zuivel inslaan. Morgen weer een lange tocht van 36 km naar Dokkum. Bijna is Lauwersoog in zicht. Daarna na rustdag richting Pieterburen en Uithuizen. Tenslotte terug naar huis. Overigens denk ik dat ik oververmoeid aan het raken ben. Toen ik om 16:00 ging dutten, werd ik pas om 18:30 weer wakker.

Maandag 28 augustus (Ried - Dokkum; 35 km)
Om 08:00 vertrokken uit Ried. Eindelijk een gebied voor utsluitend kanovaarders. Na Wier zit er namelijk een dam in de vaart. Tussen Wier en Oude-Leie uitsluitend stilte. Wel een hevige onweersbui. Met jack aan blijf ik kurkdroog, met uitzondering van de condensatie. Ik heb windkracht zes mee. Ben ik even blij dat de windrichting zuidwest is. Om 15:00 in Dokkum. Hopelijk waait het morgen minder hard. De voorspelling is achter windkracht zeven aan de kust. Dat kan erg worden op het Lauwersmeer. Bij de Chinees gegeten. De camping kost F. 6,50.

Dinsdag 29 augustus (Dokkum - Lauwersoog; 24 km)
Elke vakantie moet een hoogtepunt hebben. Zo is dat dit keer de route naar Lauwersoog. Vanaf Dokkum had ik gepland de Zuider Ee te nemen. Wat ik van te voren niet wist, was dat de sluis in Dokkum niet meer in gebruik is. Dus klunen. Weliswaar is er een kano steiger gemaakt, maar in mijn eentje is het toch weer zwoegen. Er staat flinke westenwind, die ik echter nog in de rug heb. Zo zeil ik naar Ezumazijl. Ook hier weer een in onbruik geraakt sluis. Echter hier zit een dijk op Delta hoogte. Via het erf van een boer en zijn weiland begin ik aan de trektocht naar het water. Ik heb nog nooit zo diep in de 'shit' gezeten (letterlijk). De boer heeft me nog een stukje de dijk afgeholpen. Met zijn tweeën zou het een fluitje van een cent geweest zijn. Maar nu moest ik om basalt keien te vermijden, deze omweg nemen. Afijn het waait nog steeds hard. Als ik het Lauwersmeer opdraai zie ik het al direct; dit wordt niks. Tot Oostmahorn kan ik nog hoge wal houden (uit de wind). Echter, eens moet ik de 'oversteek' maken om bij Lauwersoog uit te komen. Toen ik de auto's op de dijk en de schutsluizen 'nabij' genoeg vond, besloot ik het erop te wagen. Ik hoopte met de wind in de rug juist rechts van de afwatering sluizen uit te komen. Echter de golven werden steeds hoger en het water woester. De voor mij nog enige veilige manier was 'surfen' met de golven. Ik durfde slechts één keer achterom te kijken. Dan zie ik pas hoe woelig het water is. Ik durf nog niet dwars op de wind te varen. Dit brengt mij echter juist links van de uitwateringssluizen. De volgeladen kajak ligt stabiel in de golven. Ik heb geen moment het gevoel dat ik om zal slaan. Echter, ik vind het wijs om er maar mee te stoppen. Op een plekje zonder riet heb ik dan de kajak op de dijk getrokken. Via het fietspad heb ik de kajak tot voorbij de sluizen gesleept. Die sluizen hebben ook iets van Delta meegekregen. De Waddenzeekant heeft drie stel sluisdeuren en de Lauwersmeerkant heeft twee stel sluisdeuren. Let wel, met een meter tussenruimte. De sluiswachter had goed door dat ik de kajak weer te water wilde laten. Precies onder de sluis was een mooi plekje. Koud weer en in de wind wist ik het weer; ik moet stoppen. Nu voer ik dwars op de golven. De kajak hield het zeer stabiel. Bij het eerste strandje hou ik het voor gezien.Windkracht 6 is toch teveel van het goede; het geluid van de wind samen met de brekende golven in een kolkende massa aan lager wal. Toch zijn de golven nog niet echt hoog (40 cm). Zowaar zit de camping áán het strand, zodat ik met het karretje snel 'thuis' ben. Op de camping staan vier andere kajaks. Het blijken die van zeevaarders te zijn. Die hebben vandaag een rustdag omdat het te hard waait. Dat wil zeggen gisteren hadden ze al in de wind zitten beulen. Van hun de tip dat je via Warffum naar Noordpolderzijl kunt. Dit vissersplaatsje aan de Waddenzee is dus bereikbaar via binnenwater. De haven zou in verbinding staan met de Waddenzee. Dit wordt dus mijn eindpunt i.p.v. Uithuizen als meest noordelijke binnenwater. Morgen met de veerboot naar Schiermonnikoog.

Woensdag 30 augustus
Dagje uitwaaien op Schiermonnikoog.

Donderdag 31 augustus (Lauwersoog - Warffum; 59 km)
Zo aan het eind van een vakantie wordt ik wat nalatig met het bijhouden van mijn dagboek. Daarom komt het relaas van de laatste drie dagen pas vele jaren later. Toch heeft deze vakantie veel indruk op mij gemaakt, omdat ik mij nog vele details kan herinneren. De tocht over het Lauwersmeer naar Zoutkamp voerde over zeer uitgestrekt, maar ondiep water. Zeehondjes kijken in Pieterburen. Ik wilde kamperen in Pieterburen, maar helaas is de camping aan het einde van het dorp. Weer verder. In Groningen zijn de walkanten erg hoog. Ik heb het water voor mij alleen. Het is al laat als ik een camping probeer te vinden. In Baflo lukt het ook niet. Verder naar Warffum. Hier sta ik tussen het water en de spoorlijn naar Roodeschool.

Vrijdag 1 september (Warffum - Noordpolderzijl; 14 km)
Mijn waterkaart geeft het traject niet aan. Met de tips van de zeevaarders kom ik een heel eind. Een overdraagpunt, met kano steiger, door een achtertuin. Even later, bij een wat lastige lage smalle houten stuw, moet ik in het water staan om de kajak schadevrij over te zetten. Veel vogel geluiden. En dan na een lang recht stuk kom ik in Noordpolderzijl. Een gemaal en een café. Ik kijk over de dijk en zie een lange smalle geul in het 'niets', de Waddenzee, verdwijnen. Wanneer zou ik hier terugkomen? Of wanneer zou ik vanuit Noordpolderzijl vertrekken voor een waddentocht? Kajak kamperen geeft dezelfde vrijheid als rugzakkamperen. De weidsheid van het uitzicht bij Noordpolderzijl vormt de enig echte gepaste afsluiting van deze tocht. Op de terugweg weer door de achtertuin maar nu met een praatje met de bewoner. De kanosteiger is mede door zijn aandringen bij de provincie gebouwd.

Zaterdag 2 september (Warffum - Rijswijk)
De route kon slechts enkele reis zijn. Met de trein terug naar Rijswijk en met de auto de kajak gehaald. Zo groot Nederland is vanuit een kajak, zo klein is het land met de trein en auto.

Bijlage 1 : Route

© A.M. Schoevers